Hallo,

Lang geleden inderdaad, ik weet het. Ondertussen is er weer heel wat gebeurd, zoals je zal lezen in dit en de volgende verhalen.

In Agnes Water leerde ik 2 Denen kennen, onafhankelijk van elkaar. Ze leerden mij het spel Backgammon. Ik weet dat we dat spel altijd thuis liggen hadden, maar zowel Elke als ik wisten aan geen kanten hoe het spel marcheerde. Nu weet ik het dus wel. In Denemarken schijnt het een heel populair spel te zijn.

's Avonds zetten we een stapje in de wereld in het nietige dorp 1770. Eerst dronken we 'Goon'. Eigenlijk noemt het niet zo, maar onder de backpackers en locals is het gekend onder deze naam. De echte naam ken ik zelfs niet. Eigenlijk is het een soort van witte wijn, gemaakt met de afval-/restproducten van de druiven. Het smaakt naar witte wijn, maar toch ook niet helemaal. Het is heel goedkoop (8 euro voor 4 liter) en waarschijnlijk daarom ook zo populair onder de backpackers. Daarna gingen we het dorp in. Er was welgeteld 1 bar. Verwonderd als we waren sloot die al om 1u. Daarna gingen we maar wat op het strand zitten

Ik verbleef 3 dagen in Agnes Water en deed er de Scooteroos, blijkbaar 1 van de top 5 attracties langs de oostkust waarbij je met een moto het binnenland intrekt.

Alvorens op pad te gaan, kon iedereen zijn moto gewend worden op een practice track. Voor velen was het de eerste keer op een moto, en dat was ook voor mij het geval. Maar ik was er snel mee weg en zo konden we de baan op.

Met de scooters reden we tot 80 km/u in 1 lange sliert van wel 30 brommers. Onderweg zagen we wilde kangoeroes en we sloten de avond af met een zonsondergang langs de oceaan.

Van 1770/Agnes Water ging het naar Rockhampton, een western town en gekend omwille van rodeo. Ik arriveerde er in het midden van de nacht en wist het hostel min of meer liggen. Toch slaagde ik er niet in om het te vinden. Dus moest ik het aan iemand weten te vragen, maar daar was geen kat te bespeuren op straat. Uiteindelijk kwam ik toch 2 vrouwen tegen die op het gemak een sigaretje zaten te roken voor de lokale carwash. Gelukkig waren zij er nog en dankzij hen vond ik mijn slaapplaats.

Daags nadien trok ik het dorp in, op zoek naar een rodeo arena. Uiteindelijk vond ik hem, maar op een doordeweekse maandag viel daar natuurlijk niks te beleven, enkel op woensdag en zaterdag. Ik had het eigenlijk wel moeten weten. Verder in dat dorp was er niet veel te zien, dus hield ik het er na 1 dag al voor bekeken, zonder ook maar 1 stier gezien te hebben.

Diezelfde avond trok ik dan opnieuw de nachtbus op richting Airlie Beach, de vertrekplaats van alle boten richting de Whitsunday Islands.

Ik trok met een groep voor 3 dagennaar de Whitsundays. Op onze boot waren we met 13-een relatief kleine boot -, waarvan er maar liefst 8 Duitsers waren. Niet geheel verrassend als je weet dat bijna 50% van de backpackers hier langs de oostkust de Duitse nationaliteit heeft.

In Duitsland is het een hype om na hun middelbaar voor 3 maanden naar Australie te reizen. Op die manier bezinnen ze zich wat ze verder willen studeren aan de unief, of welke richting ze uitwillen in hun leven.

Op de boot spraken de Duitsers constant Duits onderling. Zelfs als je naast hen zat, bleven die maar doordrammen in het Duits, plezant hoor! Er was er zelfs 1 bij die totaal geen Engels kon. Wat doe je dan in godsnaam in Australie???

Wanneer ik dan individueel met hen sprak - in het Engels - vertelden ze dat ze het ambetant vinden dat er hier zoveel landgenoten zijn. En dat ze op die manier hun Engels niet kunnen verbeteren. Maar5 minuten later, als ze weer in groep zijn, zijn ze weer weg in het Duits. Ja tarara!

Uiteindelijk was de Whitsundays toch een voltreffer. Het is samen met Fraser Island de topattractie langs de oostkust. We gingen aan land op Whiteheaven Beach, 1 van de witste stranden ter wereld. Het zand is er heel fijn en zuiver en wordt ondermeer gebruikt om glas van te maken, net omdat het zo puur is.

Mocht je erover denken om een staaltje mee te smokkelen op de luchthaven, ben je er aan voor de moeite. Naar het schijnt hangen er boetes tot 5000 dollar (3500 euro) boven je hoofd!

Verder snorkelden we ook een viertal keer langs de Great Barrier Reef, echt de moeite! We zagen vissen in alle vormen en kleuren en ook prachtige koralen overal op de bodem. We kwamen zelfs twee gigantische zeeschildpadden tegen. Het water is er dan ook ideaal voor: heel helder en nog eens warm ook.

's Avonds op de boot ging iedereen vroeg slapen, er viel dan ook niks te beleven eenmaal het donker was. Maar daar had ik nog niet meteen zin in. Het gaf mij de tijd om wat na te denken. Ik dacht ondermeer aan de periode waar ik mij exact 1 jaar geleden in bevond: helemaal alleen in het labo, zwaar aan het afzien met mijn thesis. Dagen van 12u waren geen uitzondering. Sukkelend op hoe dingen werkten en gefrustreerd geraken van andere problemen die zich voordeden, vroeg ik mij af of ik er ooit wel zou in slagen om tegen januari klaar te geraken. Uiteindelijk slaagde ik er toch in, en als je de situatie van toen vergelijkt, met waar ik me nu bevind: dag en nacht verschil!