Hallokes, We zitten ondertussen in Sydney, maar dat verliep niet zonder slag of stoot. Op de vlucht naar Abu Dhabi zat links van mij een dikke moslima, die duidelijk met 1 zitje niet genoeg had, dus besloot ze ook maar een beetje plaats van die magere stylo naast haar in te palmen. Op de koop toe, ze had hem nog geen 10 seconden op haar bankje staan, slaagde ze er in om haar warme thee om te gooien, recht op mijn broek. Dat het heet was, heb ik ondervonden. Aan mijn andere zijde was het net het tegenoverstelde: een vriendelijke Indiër die in toronto (VS) werkt en die voor een weekje naar Mumbai overvloog voor zn familie, echt een homme sympa. Op de tweede vlucht zat ik naast een opgetutte schminkpop. Het was een Ierse, en ze was al meer dan 20 keer in Australie geweest. Haar schmink maskeerde duidelijk haar leeftijd. Toen we bijna in Australië aankwamen hoorde ik ergens Nederlands praten op het vliegtuig. Ik stapte op het vijfkoppige groepje af en het bleken ook jongeren te zijn die met dezelfde organisatie als mij naar Australië trokken. Net toen ik me bijna realiseerde dat we zouden landen aan de andere kant van de aardbol, kwam er een bericht van de piloot. Bleek dat er stormweer was in Sydney, waardoor we daar niet konden landen. Dus vlogen we maar naar Melbourne. Van een 'binnenkomer' gesproken. Daar stonden we 45 minuten aan de grond, om bij te tanken, terwijl we aan boord moesten blijven. Daarna was het nog een uurtje vliegen om uiteindelijk toch in Sydney te kunnen landen. Daar aangekomen raakten we, veel vlugger dan gedacht, door de controle. Ik verwachtte me aan heel strenge ondervragingen uit de verhalen die ik vooraf gehoord had, maar dat bleek helemaal niet te kloppen, al een chance. Vervolgens zou er ons een shuttle bus staan opwachten aan de luchthaven, maar we waren veel te laat aangekomen, dus geen spoor van het busje. Dus namen we met zijn zessen maar een taxi naar ons hostel. Om 24u lokale tijd arriveerden we uiteindelijk aan ons hostel. Na alle administratieve formaliteiten, het was ondertussen 00u45, besloten we alles snel door te spoelen met een frisse pint in de lokale bar. 's Anderendaags wachtte ons een drukke dag. Normaal zouden we de harbour cruise doen, maar door het nog altijd onzekere weer, werd dit gecancelled. In de plaats daarvan stond er een ganse infosessie gepland in de voormiddag i.v.m. papierwerk: bankrekening, tax file number, een job vinden, reisinfo, SIM-kaart activeren en gans de reutemeteut. 's Middags aten we in de Central Tower, een toren die boven alles en iedereen van de stad uitsteekt en op de koop toe nog eens ronddraait. En dat bij een buffet a volonté, wauw. Ik zag o.a. het olympisch stadion van 2000, de Harbour bridge en het opera house. Het begint nu stilletjesaan door te dringen dat we in Aussieland zitten. 's Namiddags wandelden we naar de Harbour Bridge en het opera house. Lang konden we daar niet blijven, want er werd opnieuw storm voorspeld. Daarom ging ik maar naar de work and travel company (WTC) met een aantal reisvragen. Werken zal nog niet voor direct zijn. Daarna wou ik nog mijn Australische bankrekening activeren, maar dat bleek om 16u al te sluiten. Niet gelukt dus. Dan zijn we maar naar de bar van het hostel gegaan, want het was happy hour. Gold bier, bijna even goed als de naam doet vermoeden. Woensdag gaan we wijn proeven in Hunter valley, donderdag de harbour cruise op het water als het weer het toelaat en vrijdag leren surfen op Bondi beach, onder sommigen wel bekend van vele Australische televisieseries. Vanag volgende maandag zijn we op onszelf aangewezen, zowel qua eten, overnachting en planning. Ik denk er sterk aan om dan naar het olympisch dorp te gaan, alsook de Blue mountains en het Royal NP. Van hieruit slaapwel, voor jullie goedemiddag en tot de volgende!