Een nieuwe bestemming, een nieuw avontuur
Hallokes,
Maandag startte mijn trip langs de oostkust. Ik moest via Newcastle tot in Port Stephens geraken, maar blijkbaar vertrok die bus uit Sydney pas om 19u. Ik moest mij dus nog een ganse dag weten
bezighouden in Sydney. Ik bracht dan maar de laatste papperassen in orde en surfte wat op het net ondermeer om een hele hoop foto's met jullie te delen.
Doordat ik pas om 22u in Newcastle aankwam, was er geen lokale bus meer naar Port Stephens. Dus boekte ik ginder maar een hostel en vertrok de dag erop.
Eenmaal in het hostel aangekomen, kreeg ik een leuke ontvangst van een knappe Hollandse en een Britse. Het hostel was eerder een bungalowpark, met een open keuken en ja, zelfs een zwembadje dat ik
meteen uitprobeerde.
's Namiddags deed ik een 3u drurende mountainbiketocht, vergezeld dooe een gids. We reden een national parc in en slingerden langs grintpaden. Hij toonde mij ook alle baaien met hun prachtige
stranden. Alweer een toffe gast waar ik goed mee kon babbelen.
's Avonds ging ik naar de zonsondergang kijken op het strand. Te voet daar geraken is quasi onmogelijk, dus moest ik een bus nemen. Maar de volgende bus kwam pas tegen zonsondergang.
Dus lifte ik maar. En wat een geluk had ik, alweer: ik stond er nog geen 10 seconden en de eerste auto die passeerde was meteen bingo. Daarna zag ik vanop het strand een mooie sunset en om terug te
keren besloot ik terug een lift te nemen. Ik sprak een Frans koppel aan en het was opnieuw direct prijs.
Woensdag maakte ik een korte wandeling naar een top (160m) die een prachtig uitzicht bood over de natuur, baaien en het water.
's Namiddags stopte ik - op mijn weg terug naar Newcastle - aan het Shark and ray centre, waar je deze dieren kan voederen en zelfs tussen kan zwemmen. Doen!, dacht ik en ik trok een wetsuit aan om
mij daarna in het water te begeven. In het begin aaide en voederde ik de kleinere soorten en later trok ik naar een ander bassin om een knuffel te krijgen van een rog, 2m diameter en 300kg zwaar,
die volledig op mijn borst lag. Als zwom ik met een 3m-lange haai, die in 1 seconde tot wel 6 liter water kan binnenzuigen. Een haai bijt dus niet altijd naar in zijn prooi, maar kan hem dus ook
simpelweg opzuigen.
Na dit uitje trok ik opnieuw de bus op richting Newcastle - volgens mijn bijbel de grootste steenkoolhaven ter wereld - waar ik 6u diende te wachten op mijn nachtbus naar de volgende bestemmig:
Port Macquarie. Ik doolde dan met mijn rugzak maar wat door de stad en settelde mij 2u in de Pizzahut.
Op de bus viel ik meteen in slaap en ik werd wakker toen we in Port Macquarie aankwamen. Gelukkig, anders ging ik verder mee noordwaarts.
In het pikdonker stapte ik naar het hostel. Daar aangekomen, niemand te zienze wisten nochtans dat ik om 2u's nachts ging toekomen. Ik zag een deur van een gang die openstond en vervolgens een
kamerdeur, eveneens op een kier. Dat moet een hint van hen voor mij zijn dacht ik. Ik zette alles neer en plofte in mijn bed onmiddellijk in slaap.
Toen ik de volgende morgen uit de douche kwam, was het eerste wat ik hoorde: "Oh, it was you". Bleek dat die kamer van een koppel met een zoon was en ik in het bed van die zoon geslapen had. De
deur hadden ze laten openstaan, omdat hun zoon op stap was. Iedereen kon er mee lachen en zo heb ik er toch weer een belevenis bij.
Ik huurde die dag een fiets en pedaleerde langs de haven en stranden, via het rainforest centre en de vuurtoren naar het koala hospital. Uniek in de wereld en een plaats waar gewonde of zieke
koala's terechtkomen. Voor 50$ kan je er zelfs 1 kopen. Met de fiets moet ik hier nog altijd heel erg nadenken waar ik moet rijden, want ze rijden hier namelijk links. Een hele aanpassing.
's avonds in het hostel was het pizza night, ja weeral pizza, en met 2 Denen, een paar Duitsers en een Britse speelden we Circle Of Death, in het buitenland Kings Cup genoemd. Die 2 Denen waren
dezelfde als deze waar ik in de Blue Mountains mee op de kamer lag, toevallig!
Vrijdagmorgen ging ik naar het strand en 's middags ging ik naar een bowling club - niet de typische versie die wij kennen, maar de Britse versie, met halve bollen, eerder schijven - waar je voor
11$ (nog geen 8 euro) kan eten, all you can eat! Er was zodanig veel keuze - krab, biefstuk, kip, gegratineerde bloemkool, frieten, loempia's, alles wat je kan bedenken, inclusief dessert - dat ik
een paar dingen heb moeten overslaan. Ik was hiervoor getipt door een local, waarvan ik de tweede nacht zijn bed overnam. Zo is er weer een stevige 'fong' gelegd.
Deze namiddag heb ik de bus genomen, naar mijn volgende bestemming: Coffs Harbour. Ik dacht er makkelijk een hostel te vinden, maar alles is hier uitverkocht omdat er hier veel werkgelegenheid is
in de zin van fruitpluk. Mijn eerste twee keuzes waren dus uitverkocht, maar de mensen van het Aussitel bieden mij een bed aan in een opslagruimte ofwel in een double room, als deze tegen vanavond
nog niet geboekt is. En dit tegen de normale prijs van een dorm! Again, lucky me! Mijn bed voor morgenavond heb ik wel al vastgelegd in het Aussitel en dit wordt een 8 mixed dorm. Spannend waar ik
vannacht terechtkom...
Reacties
Reacties
Hey,
Gij durft! Een bed inpikken van een ander, hahaha ;)
Die hele hoop foto's dat je met ons deelde vind ik wel nergens terug..
En da eten, klinkt redelijk Belgisch in die bowling club. Al eens kangoeroe mogen proeven?
Grts, Xx
Dag Nico,
Wat is het soms echt grappig om je verhalen te lezen! ! Zo te zien heb je het er naar je zin.
Geniet maar van al het moois dat op je weg komt.
Groetjes, Jessika
Dag Nico,
Wat boeiend om alles te lezen.
Genieten is de boodschap.
Tante Trees
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}