Hi guys,

Deze week volg ik een vijfdaags surfkamp. Als je in Australië bent, moet je dit toch op zijn minst geprobeerd hebben. Zoals wij in België gaan sjotten, trekken ze hier naar the beach 'to catch some waves'.

Anders dan ik me had voorgesteld was het geen kamp kamp. We waren met 5 de eerste dag, waarvan er 2 een surfles van een dag volgen. De andere twee waren een Fins koppel.

Al bij al ging het nog redelijk vlot. Het is een hele uitdaging om het te kunnen, dus de motivatie lag hoog. 's Namiddags ging ik met de 2 Finnen op ons eigen proberen. Dinsdag exact hetzelfde.

De drang om het te leren is groot. Je wilt het elk moment dat je kan proberen, maar dat is gewoonweg niet mogelijk, omdat het zo vermoeiend is: in het water wandelen met je bord in de hand tegen de golven in, daarna op je bord gaan liggen en peddelen om snelheid te maken tot de golf komt, om erna op je bord proberen te staan. Tot slot moet je weer uit het water wandelen, een stuk over het strand stappen (omdat je afdrijft door de golven). En dan nog moet je misschien wel 10 keren proberen, tegen dat het 1 keer lukt en je een aantal seconden kan blijven staan. Ik denk dat mijn beste prestatie op 10 seconden staat.

Tijdens de beweging van buiklig naar stans schuur je ook telkens over je board, dat ruw is om grip te hebben wanneer je rechtop staat. Ten gevolge daarvan liggen mijn beide handen en knieën open van de wrijving met het board.

Daarom nam ik donderdag een vrije dag en schoof mijn 2 resterende lessen een paar dagen op. Die dag ging ik naar Nimbin, de hoofdstad van de hippies. Je kon daar zomaar allerlei drugs kopen: rechtstreeks of in voedsel, zoals vb een hempburger of 'local herbs'. Maar no worries: ik heb niks gekocht of geprobeerd. Het is een gekende toeristische uitstap, maar ik vond het eerder een ontgocheling: veel en lang in de bus zitten, terwijl dat dorpje maar een scheet groot is, bestaande uit een winkelstraatje met allerlei shops.

Ondertussen heb ik deze week ook heel wat kosten gemaakt, alles samen meer dan 2000 AUD. Ik boekte mijn trips naar Fraser Island en The Whitsundays, alsook een skydive en bungeejump voucher. Het was een pakket, en ik denk toch dat ik een goede deal heb kunnen sluiten (meer dan 10% kunnen afpingelen op en bedrag van bijna 1000 euro).

Eerst wou ik mijn skydive doen in Coffs Harbour, maar iedereen sprak dat je het moet doen in Mission Beach, met landing op het strand. Dus ok, dan doe ik het daar maar.

Ik heb ook een nieuwe rugzak mogen kopen. Mijn dierbare Eastpak die mij in Leuven en heel wat andere landen en plaatsen vergezelde heeft het begeven: alle ritsen kapot.

Dinsdag was het Melbourne Cup, een van de meest legendarische paardenraces ter wereld, vergelijkbaar met Waregem Koerse, maar dan 10 keer, wat zeg ik, 100 keer grootser. Gans het land kijkt er al weken naar uit en het is zowat de tweede nationale feestdag, na Australian Day. Mensen nemen een dag vrij of sluiten hun zaak en trekken naar pubs, die het nagenoeg allemaal uitzenden. Het land ligt als het ware plat. Ikzelf heb er niks van gemerkt - kzat op het strand - maar blijkbaar was er een verrassende Duitse winnaar en een tragische afloop voor de topfavoriet (paard overleden).

Ondertussen lig ik op een kamer van 5, vergezeld door 3 Zweedse dames en een Duitse. Ik had het slechter kunnen treffen, nietwaar. Maar het zijn allemaal sympathieke meisjes en niets meer dan dat. ;)

Ik blijf nog minstens tot zondag in Byron Bay, en daarna: on verra!