Nee, ik heb het niet over worsten of hamburgers. Ik zit ondertussen in Brisbane en het is hier poepheet. Niet dat de warmte drukkend is, maar het is hier gewoon de ganse dag zweten. Een koude douche haalt weinig uit en zelfs als je 's avonds, wanneer het toch al een beetje afgekoeld is, boven je warme bord aan het eten bent, loopt het zweet als een waterval van je gezicht. Het voelt nochtans niet veel warmer, maar ik vermoed dat het komt doordat we nu meer landinwaarts zitten, weg van de oceaan.
Het is de eerste locatie dat ik niet aan het water zit, maar hier is er dan de Brisbane river, die 2 jaar geleden, ook in november, nagenoeg de ganse stad inpalmde. Spannend! Zaterdag en zondag was het hier 40 graden. Ik heb er geen last van maar het is gewoon zweten en drinken.

Om nog eens terug te komen op mijn surfervaring in Byron Bay: het was al snel duidelijk dat ik geen talent was. Ik kan wel iets, maar daarmee is ook alles gezegd. De laatste avond werd afgesloten met een kampvuur op het strand, langs de oceaan. Samen met enkele Schotten en Aussies, een flesje wijn en de sterren, genoten we van dit zalige moment. Het leek of we er maar 1u gezeten hebben, maar het waren er 4. Tot 3u 's nachts. Awesome!

Maandag trok ik naar Surfers Paradise. Een dorp/stadje met 20 000 inwoners, maar ook met een bezoekersaantal van 20 000 per dag!
Hoewel de naam het laat uitschijnen, is deze plaats verre van een surfersparadijs. Je ziet er amper een paar surfers.
Dit stadje heeft wel een schitterende skyline langs de Gold Coast, met enkele reuzen, maar veel valt er niet te beleven. Toch niks dat je elders niet kunt doen.

Na 2 dagen vertrok ik daar, richting Brisbane, de hoofdstad van de staat Queensland, zoals Sydney dat is van New South Wales.
Ondertussen ben ik ook weer een uur jonger geworden, zoals de buschauffeur het zo mooi verwoordde: het uurverschil is opnieuw van 10 naar 9u gegaan, omdat we nu in Queensland zitten. Heel erg vreemd als je weet dat beide staten perfect boven elkaar liggen, maar soit.

Het was al pikdonker toen ik in deze metropool aankwam en op zoek mocht naar mn hostel. Altijd een spannend moment, want je weet niet waar je in de stad gedropt wordt en ik heb alleen maar het adres van mijn hostel. Na een half uurtje wandelen met alle bagage was ik toch terecht, een beetje buiten het centrum. Hier verblijf ik een week, want dit is echt een big city.

Toen ik aankwam viel meteen de enorme hoeveelheid politieagentenn op. Is dat allemaal voor mij?, dacht ik. The answer is: NO. Van vrijdag tot zondag was er hier de G20 top, met de belangrijkste wereldleiders. Ik heb precies de goede periode uitgekozen.
Echt overal in de stad zie je de blauwhemden: te voet, op de fiets, te paard, pick-ups, een helikopter. En ja, zelfs op de Brisbane river. Straten zijn afgezet en belangrijke gebouwen en hotels zijn afgeschermd met kogelwerende schermen. Voor toeristen als mij best vervelend. Je moet heel veel extra meters omwandelen en lang wachten.

Zo gingen we vrijdag naar het casino. Aan een kruispunt mocht ik samen met zo'n 300 mensen 50(!) minuten wachten, juist om de straat over te steken. Omdat er een paar staatshoofden moesten passeren. Niemand wist wanneer ze zouden komen en uiteindelijk lieten ze toch over, zonder dat er ook maar 1 wagen gepasseerd is!

Vrijdag zijn we naar een koala sactuary geweest (volgens hen het grootste ter wereld). Ik heb er koala's geknuffeld, kangoeroes gevoed en zelfs een 3m lange slang in mn nek mogen houden. Alweer een fantastische dag!

Zondag ben ik naar een cricket match gaan kijken in 'The Gabba'. Voor elke Australische cricketliefhebber een legendarishe plaats. Wat Mekka is voor de moslims, is The Gabba voor de cricketfreaks. Ik denk dat je het met dat zo wat kan vergelijken. Ik ken nul de botten van cricket, maar wou het toch eens gezien hebben en de sfeer opsnuiven. Het lijkt een beetje op honkbal, maar het is veel meer dan dat. Ik begrijp ondertussen een beetje hoe het spelletje werkt, maar verre van alles. De match wordt gespeeld over 4 dagen van telkens 6u, wat ik ook al bizar vindt.

's Namiddags relaxten en zwommen we aan een kunstmatige lagune met strand, vlak naast de Brisbane river in het hartje van Brisbane. 's Avonds BBQ'den we er met kangoeroevlees -in elk park in Australië vind je bbq's die iedereen gratis kan gebruiken- , om rond 21u opnieuw het water in te springen, want het water was nog steeds warm. Alweer een topavondje!

Maandag ben ik naar Australia Zoo geweest. Niet zomaar een dierentuin, nee neen, volgens de meesten top 3 van de wereld en Australië's best bezochte attractie. En ik geloof zelfs dat het geregeld op de Belgische tv uitgezonden wordt!

Ondertussen ben ik hier ook naar het ziekenhuis geweest. Tijdens het surfen vorige week heb ik een enorme golf water in mijn oor gekregen, en laat dat nu net de zwakke plek zijn van elke Vanparys (niet Elke Vanparys :D). Gevolg: aan 1 kant hoor ik gevoelig minder. Het doet geen zeer ofzo, maar het is wel wat ambetant. Ik dacht dat het wel zou overgaan, maar blijkbaar niet. Better safe than sorry.

Het derde ziekenhuis dat ik hier opzocht, bleek het goede te zijn. Bij de eerste twee moest je betalen. Het derde is gratis, omdat ik hier een soort mutualiteitenkaart gekregen heb, gratis. De Australische belastingenbetalers sponsoren dus mijn consultatie.

Resultaat: een geperforeerd trommelvlies

Gevolg: niet zwemmen -het is hier net zo warm en ik mag niet met m'n kop ondergaan-, 4 weken een oordop dragen tijdens het douchen en oordruppels indoen. Ook mijn geplande skydive moet ik uitstellen. Ik zal later dus nog eens moeten terugkeren.
Hoe iets ongelooflijks stom, waar ik niks kon aandoen, toch zo'n grote impact kan hebben! Jammer, but that's life.

Mijn ticket voor de Australian Open tennis in januari, in Melbourne, heb ik ondertussen ook geboekt: De kwartfinales in de Rod Laver Arena. Een duur grapje, maar het was iets dat ik hier absoluut wou doen.

Mijn Engelse woordenschat is hier ook al sterk aangevuld. Voor ik vertrok was ik niet helemaal overtuigd dat ik mijn streng zou kunnen trekken in het Engels - vroeger op school kon ik veel beter Frans dan Engels -, maar deze twijfel is helemaal weg. Oude woorden worden heropgefrist en nieuwe worden opgeslagen.

Opnieuw een weetje om af te sluiten (altijd leuk om iets bij te leren): het wegennet hier in het centrum is een dambordpatroon, net zoals in de VS, en hierbij werden de horizontale straten genoemd naar koningen en de verticale naar koninginnen. Voila, dat weten we ook al weer.

Morgen trek ik verder noordwaarts richting Noosa.

Tshüss!