Hallokes,

Ondertussen heb ik mij gesettled in Melbourne en ik ben met mijn gat in de boter gevallen. Zoals vorige keer gezegd, probeer ik voor het eerst couchsurfing uit, waarbij je gratis kan verblijven in zijn woning. Ik verblijf momenteel bik een 20-jarige gast uit Sri Lanka die hier studeert. Hij heeft een luxeappartement, knal in het centrum, op de 33ste verdieping, inclusief BBQ, fitnesszaal, yogaruimte, zwembad, jacuzzi, tennisveld en altijd internet, Top!

Eigenlijk kan hij maar 3 personen herbergen, op de couch, maar we verblijven er met zes. Ik slaap op de grond, redelijk zacht want er ligt een tapijt en daar ben ik wel content mee. Het is er wel een (redelijke) puinhoop aangezien ieder zijn gerief overal plaats, maar so what.

's Avonds ging ik naar de Australian Open gaan kijken in de Rod Laver Arena, de kwartfinale tussen Djokovic en Raonic. Het was zeker de moeite om dat eens mee te maken, maar eenmaal Chocovic de eerste set gewonnen had was de match eigenlijk al gespeeld. Daarna was er nog een gemengde match met ondermeer Martina Hingis. Ik wist niet dat ze nog speelde, maar door het publiek is ze nog altijd heel graag gezien hier. Cadel Evans was ook aanwezig, maar ik heb hem niet gezien.

's Anderendaags verkende ik de stad van 5 miljoen inwoners en 's avonds hadden we een BBQ met alle gasten van het appartment plus nog een aantal vrienden van hem; op het balkon van de 5de verdieping, nice!

Vrijdag trokken we met de trein naar het strand, een uurtje buiten Melbourne. Het weer viel ferm tegen en we waren bijna de enigen op het strand. Toch slaagde ik er in om mijn gezicht te laten verbranden.

's Avonds gingen we Thais gaan eten en daarna trok ik naar Federation Square om er het einde te zien van de halve finale tussen Djokovic en Wawrinka. De sfeer was leuk op het plein en de bijna 1000 mensen leefden mee met de match.

Zaterdagavond was er dan de finale van de Asian Cup tussen Australië en Zuid-Korea, in Sydney. We volgden de match op het appartement en de Aziaten supporterden voor Korea. Ik was natuurlijk voor Australië, omdat hun keeper, Matt Ryan, tevens ook de keeper is van Club Brugge.

Australië haalde het na verlengingen en een volksfeest barstte los.

Zondag trok ik dan naar Geelong, een uurtje sporen van Melbourne, waar een paar jaar geleden Thör Hushovd wereldkampioen wielrennen werd. Het was er namelijk de afscheidsrace van Cadel Evans, de Cadel Evans Great Oceaan Road Race, die er zijn laatste wedstrijd reed.

Alle aandacht ging natuurlijk naar Evans, maar ik trok naar de tent van Quick-Step. Ik schudde de hand van Gianni Meersman, en sloeg een babbeltje met hem. Ik zei hem dat ik van Oostrozebeke was (hij is van Ardooie) en ik vroeg of Yves (Lampaert) hier ook was, waarop Gianni riep: "Yves, der is ier jin van Rwozebeke voor uj", waarna Yves (van Ingelmunster) kwam en ik ook met hem op de foto ging. Blijkbaar heb ik met Yves ook een paar gemeenschappelijke vrienden. Ze zeiden dat er hier ook nog een andere Belg van hun ploeg was, Pieter Serry, en ik ging ook met hem op de foto. Daarna babbelden we met zijn vieren nog wat. Ik was hier meer dan waarschijnlijk toch de enige andere Belg. Ze vroegen mij wat ik hier deed en ze waren geïnteresseerd in mijn verhaal. Zij zeiden me dat ze het hier stilaan wel gehad hebben in Australië. Daarna ging ik nog op de foto met Ritchie Porte, 2de in de Tour van 2013 en Robbie McEwen. Ik herkende hem bijna niet meer 10 jaar en evenveel kilo's later.

Mijn dag was dan al geslaagd, en het was nog maar 11u in de voormiddag.

Daarna volgde ik de race op het grote scherm en bij de 3 plaatselijke ronden zag ik hen telkens passeren. Van een peloton was al lang geen sprake meer, want de wind en de bijhorende waaiers hadden het peloton helemaal in frieten gereden.

Op het scherm keek ik naar de aankomst, en ja wie won: Meersman, de gast met wie ik 's ochtends nog de hand geschud heb en een babbeltje geslaan heb. Ik was waarschijnlijk dan ook de meest enthousiaste supporter van allemaal, want er was hier ook heel veel volk. Nog niet zo veel als in Vlaanderen, maar toch indrukwekkend veel. Wielrennen leeft in Australië en daar heeft Cadel Evans voor gezorgd. Na de aankomst wenste ik Gianni nog een dikke proficiat.

Deze avond ga ik opnieuw naar Federation Square om de finale van de Australian Open, tussen Djokovic en Murray, te beleven.